Ne mogu ga gledati takvog | Mario Brkljačić

MLAD LJUTIT I UPLAŠEN

Popio sam bocu crnog i ponio drugu
Na krov zgrade na kraju grada
Tamo su se gnijezdili golubovi, a riječni su se galebovi spiralno spuštali i ubijali mlade
Gore su se vodile ptičje bitke
Desetak golubova bi branilo svoja gnijezda
Od snažnih prljavih ptica žutih kljunova
Dok bi naginjao bocu oko mene je lebdjelo
Okrvavljeno perje mladih ptica
I ljepilo se na moju majicu i moje ruke
A ja bih zurio dolje na zaljuljanu ulicu po kojoj su klizili
Šareni automobili i bicikli i glupe histerične tinejdžerke
Prekrasnih guzica i crvenih kosa
Bio sam mlad i već pijanac i bojao sam se ljudi
I bojao sam se škole i mrzio sam brkate usrane tupe učitelje i debele zapuhane smrdljive glupe patetične kurve učiteljice i one drolje na satu tjelesnog koja me tjerala da se verem užetom i da preskačem neke klupe i da hodam po gredi i da skačem u dalj i uvis i da od sebe pravim debila
I oni su mrzili mene i svake su mi godine pisali sranja u učeničku knjižicu i rekli su da me neće primiti u savez omladinaca i rekao sam da niti neću i jedne sam godine odlučio zapaliti zbornicu i učinih to razbivši prozor i bocu terpentina
I sakrih se u obližnjem parku i gledah kako crveni plamen liže zavjese i krov škole
I bio sam na krovu te zgrade gdje su jedne ptice ubijale druge i bojao sam se skočiti dolje, a pomišljao sam na to i bio sam veoma ljut zbog toga i zbog galebova i zbog golubova i zbog krvi i zbog sunca i zbog bijelih ptičjih govana
I zbog guzica tinejdžerki i zbog svih onih usranih debila u koje su bile zaljubljene
Te male kurve vatrenih očiju i čvrstih sisa