Plahta preko glave | Dorta Jagić

MALA NOĆNA GLAD

jutrom on je beskonačan
a ja zapremam njegova dva metra.
noću kad je uštap
za kruženja očnih jabučica
pet koraka nad krevetom klizim kao
crna sfera na bijele zvjezdaste tufne.
demijurškim kažiprstom koji je prerastao nebo
stvaram od svemira tijesto za sobu.
dodajem tri kapi da Vincijevog uma
i pjevam mu židovske psalme
da od prasamoće svojih počela
ne zagori i umre dok tajno putuje
namamljen mojoj maloj sobi
gladnoj beskrajnih prostora.
i noćas sam nešto zeznula
jer sam se probudila.
jutrom on je beskonačan
a ja zapremam njegova dva metra